Σουδάν: Βοήθεια στην τοπική νεολαία για την ανοικοδόμηση ενός σχολείου
«Δεν υπήρχαν τοίχοι, αίθουσες διδασκαλίας —απλώς ανοιχτός χώρος και μερικά παλιά μεταλλικά φύλλα.» Το σχολείο είχε καταστραφεί κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης σύγκρουσης.
Ως διευθυντής σχολείου, η Fatima είχε δει σχολεία που αγωνίζονταν στο παρελθόν, αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Πολλοί γονείς τραβούσαν τις κόρες τους έξω, και τα λίγα κορίτσια που έμειναν κάθισαν σε πέτρες στον ήλιο, προσπαθώντας να συγκεντρωθούν. «Δεν είχα ιδέα πώς να διευθύνω ένα σχολείο εδώ», παραδέχτηκε. «Δεν έμοιαζε καθόλου με σχολείο.»
Αλλά μόλις πέντε ημέρες μετά την άφιξή της, η ελπίδα ήρθε με τη μορφή νέων εθελοντών με εργαλεία και σχέδια. Η ομάδα προερχόταν από την Al-Ataa Al-Akhdar (Πράσινη Δόση), μια τοπική οργάνωση υπό την ηγεσία νέων που υποστηρίζεται από το Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων (NRC) και τη δράση αντιμετώπισης κρίσεων της Υπηρεσίας Μέσων Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Ενίσχυση των τοπικών ανταποκριτών για βιώσιμη και αποτελεσματική αντίδραση στο Σουδάν». Σε αντίθεση με την επείγουσα βοήθεια που επικεντρώνεται στα τρόφιμα και το νερό, η πρωτοβουλία αυτή αποσκοπούσε στην ανοικοδόμηση του σχολείου, στην ενίσχυση της κοινότητας και της κοινωνικής συνοχής.
«Επειδή προερχόμαστε από αυτή την κοινότητα, επιλέξαμε αυτό το σχολείο», δήλωσε ο Bahr Mohamed, επικεφαλής του έργου. «Όταν συναντήσαμε την διευθύντρια, δάκρυσε και είπε: «Δεν πίστευα ότι θα ερχόταν κανείς. Τα είχα παρατήσει.» Τότε ήταν που ξέραμε ότι έπρεπε να δράσουμε γρήγορα.»

Ahmed Elsir/NRC
Μέσα σε λίγες μέρες, η ομάδα νεολαίας έθεσε τα θεμέλια για ένα νέο τοίχο και αίθουσες διδασκαλίας. Δεν ήταν απλώς οικοδομικές δομές· αποκαθιστούσαν την εμπιστοσύνη. «Συνήθως, οι άνθρωποι υπόσχονται βοήθεια και δεν επιστρέφουν ποτέ», σημείωσε η Fatima. «Αλλά αυτοί οι νέοι επέστρεψαν. Δούλευαν καθημερινά κάτω από τον ήλιο.»
Ο τοίχος τελείωσε και η τάξη ακολούθησε αμέσως μετά. Σχέδια βρίσκονται σε εξέλιξη για τη βελτίωση της αποχέτευσης, τη φύτευση δέντρων και την προσθήκη ηλιακών φώτων για τη δημιουργία ενός ασφαλέστερου μαθησιακού περιβάλλοντος. «Η αλλαγή είναι σαφής», δήλωσε η Fatima. «Οι γονείς που σχεδίαζαν να φύγουν φέρνουν τώρα τις κόρες τους πίσω.»
Τα μέλη της κοινότητας συμμετείχαν σε πολλά μέρη του έργου, βοηθώντας στην κατασκευή, τον καθαρισμό και την υποστήριξη των εθελοντών. Αυτή η κοινή προσπάθεια συνέβαλε στην ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των γειτόνων. Καθώς οι άνθρωποι εργάζονταν δίπλα-δίπλα, το έργο δεν ήταν μόνο η αποκατάσταση του σχολείου —έγινε πηγή ενότητας και υπερηφάνειας για ολόκληρη την κοινότητα.
Αυτή η τοπική προσπάθεια αποτελεί μέρος αρκετών έργων που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση σχολείων, κλινικών και συστημάτων ύδρευσης σε περιοχές που πλήττονται από εκτοπισμούς.
Υπάρχουν ακόμα πολλά να κάνουμε. Το σχολείο χρειάζεται περισσότερες αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία δασκάλων και καθαρό νερό. Αλλά για τη Φατιμά και τους μαθητές της, η αλλαγή έχει ήδη αρχίσει. «Ξεκινήσαμε από το μηδέν», δήλωσε η Fatima. «Αλλά τώρα, έχουμε έναν τοίχο. Έχουμε ελπίδα.» Και η ελπίδα είναι το σημαντικότερο θεμέλιο όλων.
Η πρωτοβουλία αυτή υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Υπηρεσίας Μέσων Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο πλαίσιο του έργου για την αντιμετώπιση κρίσεων, στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων προσπαθειών για την ενίσχυση της ανθρωπιστικής αντίδρασης και ανθεκτικότητας στο Σουδάν υπό τοπική ηγεσία.