Η Βουλγαρία και η Ρουμανία προσχωρούν στον χώρο Σένγκεν
Οι έλεγχοι στα εσωτερικά εναέρια και θαλάσσια σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας και των χωρών του χώρου Σένγκεν έχουν ήδη αρθεί από τις 31 Μαρτίου 2024. Η υποδοχή και των δύο κρατών μελών στον χώρο Σένγκεν θα τονώσει τα ταξίδια, το εμπόριο και τον τουρισμό και θα συμβάλει στην ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς.
Ιστορικό
Η Επιτροπή επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι τόσο η Βουλγαρία όσο και η Ρουμανία ήταν έτοιμες να ενταχθούν στον χώρο Σένγκεν το 2011. Έκτοτε, η Βουλγαρία και η Ρουμανία εξακολούθησαν να αποδεικνύουν ότι πληρούν τις προϋποθέσεις για να γίνουν μέλη του Σένγκεν.
Χώρος Σένγκεν
Το Σένγκεν αντιπροσωπεύει τον μεγαλύτερο χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στον κόσμο χωρίς εσωτερικά σύνορα. Εγγυάται την ελεύθερη κυκλοφορία περισσότερων από 450 εκατομμυρίων πολιτών της ΕΕ, μαζί με υπηκόους τρίτων χωρών που ζουν στην ΕΕ ή επισκέπτονται την ΕΕ ως τουρίστες, ανταλλάσσουν φοιτητές ή για επιχειρηματικούς σκοπούς (οποιοσδήποτε βρίσκεται νόμιμα στην ΕΕ).
Το Σένγκεν ξεκίνησε στις 14 Ιουνίου 1985, όταν υπογράφηκε η συμφωνία Σένγκεν με ποτάμια σκάφη: η Πριγκίπισσα Μαρί-Αστρίντ στο Μοζέλ. Στο Λουξεμβούργο, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η συμφωνία υπεγράφη από τις κυβερνήσεις του Βελγίου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου και των Κάτω Χωρών.
Το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έφερε το Σένγκεν στο επόμενο επίπεδό του. Με την καθιέρωση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας το 1992, τέθηκε η βάση για έναν κοινό ευρωπαϊκό χώρο. Το πλαίσιο της Ένωσης απορρόφησε όλους τους κανόνες Σένγκεν το 1997 και πέτυχε ένα ακόμη ορόσημο το 2007, θεσπίζοντας τη δέσμευση για τη δημιουργία ενός «χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης χωρίς εσωτερικά σύνορα». Ο χώρος Σένγκεν είναι η μόνη περιοχή στον κόσμο όπου η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των γειτονικών χωρών είναι τόσο σταθερή, και η αξία της ελεύθερης κυκλοφορίας είναι τόσο θεμελιώδης, ώστε τα μέλη της να κάνουν το βήμα για την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων, δεσμευόμενα να μοιραστούν τόσο τα οφέλη όσο και τις ευθύνες αυτής της απαράμιλλης ολοκλήρωσης.
Σήμερα, η Ένωση έχει 27 κράτη μέλη και εξουσιοδοτεί 26 εξ αυτών — όλα εκτός της Ιρλανδίας — να συνεργαστούν στενά σε όλους τους τομείς που καλύπτονται από τους κανόνες του Σένγκεν. Στο έργο αυτό συμμετέχουν 4 χώρες εκτός ΕΕ: Ισλανδία, Νορβηγία, Ελβετία και Λιχτενστάιν.
Το Σένγκεν είναι κάτι περισσότερο από τα ταξίδια χωρίς σύνορα. Ζητεί συντονισμό τόσο εντός του χώρου Σένγκεν όσο και με τρίτες χώρες. Τα κράτη Σένγκεν συνεργάζονται στενά για την ασφάλεια και τη μετανάστευση μέσω κοινής πολιτικής θεωρήσεων, κοινών αστυνομικών επιχειρήσεων και ανταλλαγής πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο μεταξύ των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, καθώς και εναρμονισμένων διαδικασιών για την επιστροφή όσων δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα παραμονής στον χώρο Σένγκεν. Τα συστήματα ΤΠ αιχμής, όπως το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS), συμβάλλουν στον εντοπισμό απειλών και στη διαχείριση των συνόρων, διασφαλίζοντας παράλληλα τα θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των δεδομένων.